Tag: Lubavitcher Rebbe

Mishpatiem | Slim genoeg om niet alles te begrijpen

Mishpatiem | Slim genoeg om niet alles te begrijpen

Het intellect is het hoogste bezit van de mens, maar dit wil niet zeggen dat dit het hoogste is wat er bestaat. In de parasha van deze week, Mishpatiem, staan we stil bij regels die wij van G-d gekregen hebben en die wij kunnen begrijpen. Toch voeren wij  deze mitswot niet uit omdat wij er de logica van vatten, maar enkel omdat ze door G-d aan ons gegeven zijn.

Download hier de printversie van dit artikel (PDF)

Vorige week, in de Parasha van Yitro, hebben wij gelezen en geleerd hoe de tien geboden aan het Joodse volk op de berg Sinai werden gegeven. Na zo’n grote spirituele ervaring, waarin G-d Zich direct geopenbaard heeft, kijken we vol verwachting uit naar de volgende spirituele etappe. Wat blijkt? Deze week staat de Parasha vol met civiele regels. Allerlei wetten hoe je met dienaren omgaat, hoe je je ouders respecteert en wat de vergoedingen zijn in geval van letsel. Diefstal en moord komen ook aan bod en worden in details besproken.

Er schuilen leringen niet alleen in alle onderwerpen die in de Torah behandeld worden, maar ook in de volgorde waarin ze gepresenteerd worden. Aangezien de civiele wetten meteen ter sprake komen na het verhaal van de openbaring op de berg Sinai, concluderen wij dat er een nauw verband tussen beiden bestaat. Rashi, een grote geleerde uit de elfde eeuw, verklaart het verband en legt uit: niet alleen de tien geboden zijn bij de berg Sinai ontvangen, maar de hele Torah en zelfs de civiele wetten zijn door G-d uitgedacht en daar aan het Joodse volk geleerd.

Want, wanneer wij de meest basale regels uitsluitend uitvoeren vanuit ons eigen verstand en begrip – dan zou het wel eens heel erg mis kunnen gaan. De uitdaging is om juist in de meest vanzelfsprekende wetten de G-ddelijke dimensie te ontdekken.

Drie soorten geboden en verboden

De geboden en verboden kunnen in drie hoofdcategorieën verdeeld worden: 

  1. Mishpatiem: regels die we zelf hadden kunnen bedenken én die we dus ook volledig kunnen begrijpen. Denk aan niet stelen, niet moorden enzovoort. Dit zijn de civiele regels van elke gezonde maatschappij. Deze wetten worden mishpatiem genoemd. Ze worden in onze parasha behandeld en daarom heet de parasha ook Mishpatiem.
  2. Eedoet: regels die we kunnen begrijpen, maar niét zelf hadden kunnen verzinnen zoals Shabbat houden, feestdagen vieren enzovoort.
  3. Choekiem: regels waar wij niets van begrijpen. Zoals kosher eten, het ritueel met de rode koe en alle regels omtrent reinheid en onreinheid.

Ons verstand dicteert ons dat mishpatiem (categorie 1), de civiele regels, noodzakelijk zijn voor een goed functionerende maatschappij. Deze regels vinden we over het algemeen niet zo moeilijk om uit te voeren. We zijn gemotiveerd om de samenleving en beschaving draaiende en gezond te houden. De paar regels en beperkingen die daarbij horen nemen wij op de koop toe; we zullen ons beheersen. Politieagenten, rechters en gevangenissen helpen om iedereen op het rechte pad te houden.

De tweede categorie, eedoet, is ook nog wel te bevatten. Iedereen met een gezond verstand begrijpt dat één-dag-per-week-rust nodig is om gezond te blijven en een betere bijdrage aan gezin en maatschappij te kunnen leveren. Alle psychische en emotionele voordelen van de Shabbat maken het overduidelijk en begrijpelijk dat het een positieve bijdrage levert aan ons leven.

Maar dan de choekiem! De wetten waar we met ons verstand niet bij kunnen. Hoe kun je uitleggen dat je geen varkensvlees of paardenvlees mag eten? Welke logica schuilt hierachter? Hoe kun je vatten dat iemand door het aanraken van een lijk onrein wordt en vervolgens door zich in water onder te dompelen zijn reinheid weer verkrijgt? Het antwoord is simpel: geen enkele logica! De choekiem zijn regels die niet verklaarbaar zijn. Het zijn wetten waar geen reden voor is. Kun je je voorstellen dat je een gebod uitvoert  en niemand snapt waarom? Zelfs de hoogst geleerde Rabbijn kan het jou niet uitleggen. Waarom zou je het dan uitvoeren?

Moeite met geloven

Om dit te kunnen begrijpen is het noodzakelijk om het volgende te beseffen: G-d heeft niet alleen maar schepselen en de natuur geschapen, G-d heeft álles geschapen wat er bestaat. Dus ook emoties, dimensies, begrippen, karaktereigenschappen enzovoort. Logica en het vermogen om te begrijpen zijn ook schepselen. G-d had dus een hele wereld kunnen maken waarin begrijpen geen rol speelt. Dit kunnen wij ons niet voorstellen, maar G-ds vermogen om werelden te scheppen gaat sowieso ver uit boven onze verbeelding.

Wanneer je het zo beschouwt, dan is het helemaal niet raar dat sommige zaken in het leven alsnog onbegrijpelijk zijn. G-d kan besluiten om allerlei schepselen te creëren, waarbij Hij kiest of deze binnen het begrijpen vallen of daarbuiten. Een schepsel staat nooit boven zijn Schepper!

Het intellect is het hoogste goed wat de mens bezit, maar dit wil niet zeggen dat dit dan ook het hoogste goed is wat er bestaat.

Sommige mensen hebben moeite om in G-d te geloven. ‘Ik geloof niet in G-d, want ik begrijp niet waarom G-d ons vraagt om bepaalde handelingen te verrichten.’ Of: ‘Ik geloof niet in G-d omdat er zulke vreselijke dingen in de wereld gebeuren.’ Mensen willen G-d begrijpen. Mensen willen de Almachtige G-d ‘naar beneden halen’ en inpakken in een intellectueel jasje. Hoe slim zullen wij Hem maken? Welk IQ-niveau is geschikt voor Hem?

Wat een belachelijk idee om G-d zo te doen krimpen dat Hij in onze hersens zou passen!  

G-d hoeft Zijn handelingen niet onder de grens van (ons) begrijpen te stellen. Wij kunnen de Torah heel goed aanvaarden, zelfs al gaat dit ons petje te boven. Vandaar dat de heren onder ons een keppeltje dragen: om te laten zien – en zichzelf ervan bewust te maken – dat het verstand slechts tot een bepaalde grens kan komen.

Sowieso gebruiken wij dagelijks allerlei voorwerpen waarvan we niet weten hoe ze in elkaar zitten of hoe hun werking precies is. Of moet je je in elk apparaat verdiepen voordat je het gaat gebruiken?

Ga jij medicijnen studeren voordat je je door een arts laat behandelen?
Word je ingenieur voordat je de brug over de rivier oversteekt?
Inspecteer je de motoren van het vliegtuig waar je mee op reis gaat? 

Dag en nacht vertrouwen wij op anderen die gespecialiseerd zijn in hun vak. Wij zetten ons leven op het spel door de piloot en chirurg te vertrouwen!

We meten met twee maten, want als het om G-d gaat, willen we ineens alles kunnen begrijpen en verklaren voordat wij Hem vertrouwen of voordat we Zijn geboden willen uitvoeren. Alsof Hij niet gespecialiseerd zou zijn in Zijn vak! Wie beter dan G-d weet hoe wij in elkaar zitten en wat goed voor ons is? G-d is onze Schepper. Hij heeft ons gemaakt, gevormd en gecreëerd. Hij is bij uitstek Diegene die weet welke handelingen ons ten goede komen, welk voedsel gunstig is voor ons lichaam, voor onze ziel en voor ons emotionele, psychische en spirituele welzijn.

Slim genoeg

Natuurlijk is het heel moeilijk om iets uit te voeren wanneer je ouders – en zelfs de Rabbijn – het je niet kunnen uitleggen. Waarom zou je iets doen als je het niet begrijpt? Het antwoord is misschien onverwacht maar tegelijk heel duidelijk: juist omdát je slim bent, voer je G-ds onbegrijpelijke geboden uit!

Slim genoeg om te begrijpen dat je niet alles begrijpt.

Dit wetende is het wellicht makkelijker om de choekiem, de onbegrijpelijke wetten, met de juiste intentie uit te voeren. Bij de choekiem heb je namelijk geen keuze; je kunt ze alleen maar uitvoeren omdat je gelooft dat ze goed zijn, goed voor jezelf en je medemens en goed voor jouw relatie met Diegene die het jou geboden geeft.

De ultieme uitdaging ligt juist bij de civiele wetten. Lukt het jou om die ook te doen, niet omdat je ze begrijpt, maar vanuit het besef dat G-d ze jou geschonken heeft? Uiteindelijk is deze motivatie de juiste en de enige.

Want wat gebeurt er op het moment dat je de civiele wetten gaat uitvoeren omdat je ze logisch en noodzakelijk vindt? Dan kun je ook beslissen om ze niet uit te voeren wanneer je ze niet meer nuttig zou vinden. 

Stel, je beslist op een dag dat het eren van je ouders niet nodig of niet gewenst is, of het zijn je ouders zelf die aangeven dat ze niet geëerd hoeven te worden. Wat dan? Of je bent heel arm en je vindt dat je best iets mag pakken van iemand die rijk is en die het toch niet gaat missen. Je kunt het gestolen goed – of de waarde ervan – toch in betere tijden retourneren? Of je vindt dat iemand moet sterven omdat hij toch al stokoud is of vreselijk gehandicapt is of… vul maar in.

Wanneer de civiele wetten overgelaten worden aan de logica van de mens, dan is de maatschappij goed op weg om langzaam maar zeker naar een immorele en onethische beschaving te muteren. Een situatie waarin stelen, moord en allerlei andere gruwelijkheden ongemerkt de normen zouden kunnen worden.

Richtingen

Daarom is het zó belangrijk dat we zeer voorzichtig omgaan met onze hersens, onze logica en onze beredeneringen. Ons intellect is fantastisch. We hebben er zoveel mee bereikt; er zijn zoveel uitvindingen gedaan, waardoor we nu, in de 21ste eeuw, beland zijn in een wereld waar mensen gezonder zijn, langer leven en allerlei machines en apparaten benutten die het leven makkelijker en aangenamer maken.

Maar let op, net zo goed als je je intellectuele capaciteiten kunt gebruiken voor het goede, kun je ze ook gebruiken voor het kwade. Want hoe plan je de diefstal van een bank? Volgens mij kun je daar niet al te dom voor zijn. Hoe plan je een giftige gasaanval of een cyberaanval? Daar is behoorlijk wat brein, kennis en vaardigheid voor nodig.

Let dus op met het verheerlijken van het intellect; het kan allerlei kanten op gaan, het kan zelfs levensgevaarlijk zijn. G-d staat boven ons brein en denkvermogen. Ethiek en morele waarden hebben niets te maken met IQ. Wij zijn G-d dankbaar dat Hij ons leven met behulp van Zijn wetten en regels bestuurt.

Vertrouwen

De westerse beschaving is gebaseerd op de tien geboden en op alle regels die daaruit zijn voortgevloeid. Volgens de Torah staat niemand boven de wet, rijk of arm, koning of slaaf, houthakker of waterputter, premier, burgemeester, professor of winkelbediende. De moderne beschavingen hebben deze regel uit de civiele wetten van onze Parasha overgenomen, terwijl het er eeuwenlang heel anders aan toe ging. Koningen werden als halfgoden beschouwd en deden waar ze zin in hadden. In de VS, nog niet zo lang geleden, werden slaven als bezittingen gezien en niet als mensen. Het slaan van een slaaf werd niet als iets fouts gerekend. De slavenbezitters gingen trouw naar de kerk waar hun uitgelegd werd dat het gebruiken van de zweepslag op de blote rug  van hun slaven en het afhakken van hun ledematen volkomen rechtvaardig waren. Om maar niet te spreken hoe Joden door de eeuwen heen mishandeld en gediscrimineerd worden. En dit is precies waar intellectuele redeneringen onder andere toe kunnen leiden.

Zowel de begrijpelijke wetten als de onlogische regels, de handelingen die wij kunnen vatten en de gebruiken die wij niet kunnen interpreteren, zij worden allemaal uitgevoerd vanuit morele waarden die alleen onze Schepper kan bepalen. Daarom worden de civiele wetten in de Torah direct na de openbaring bij de berg Sinai gepresenteerd.

Het maakt ons er attent op dat de meest gewone regels afkomstig, gemaakt en bedacht zijn op een niveau dat ver boven ons denkvermogen ligt. Net zo goed als deze regels niet het product van ons intellect zijn, zo kunnen wij ons intellect niet gebruiken om deze regels te beoordelen, aan te passen, te verbeteren of af te schaffen.

De meest basale wetten zijn van hetzelfde niveau als het onbegrijpelijke en het wonderlijke dat zich bij de berg Sinai afspeelde.

Wij zijn slim genoeg om te beseffen dat ons brein zeer gelimiteerd is. Wij vertrouwen erop dat zelfs de civiele wetten, buiten de logische verklaring, nog andere en diepere lagen hebben. Lagen die wij misschien nooit en te nimmer zullen ontdekken omdat onze hersens begrensd zijn.
En dát begrijpen we nog net wél! 

Bracha Heintz


Gebaseerd op lessen van de Lubavitcher Rebbe.
Tekst: Bracha Heintz | Opmaak en headerfoto: Rianne Meijer, Sonja Tamam en Devorah van der Heiden

 

Bereeshiet | Energiebron voor het hele jaar

Bereeshiet | Energiebron voor het hele jaar

De Torah is de gebruiksaanwijzing voor het leven: ze leert ons hoe we tegelijkertijd ín én bóven de wereld kunnen leven. Toch komen wij dikwijls obstakels tegen die het uitvoeren van de geboden belemmeren: werkelijkheid of illusie?

Dowload hier een printversie (PDF) van dit artikel)

De feestdagen zijn amper voorbij. Hiermee hebben wij een reeks zeer bijzondere dagen achter de rug. En nu beginnen we de Torah opnieuw te lezen van vooraf aan met niets minder dan het scheppingsverhaal.

בְּרֵאשִׁ֖ית בָּרָ֣א אֱלֹקים אֵ֥ת הַשָּׁמַ֖יִם וְאֵ֥ת הָאָֽרֶץ׃

Bereeshiet, in het begin schiep G-d de hemel en de aarde.
[Bereeshiet 1-1]

Maar betekent Bereeshiet (het eerste woord uit de Torah) wel in het begin? Ik moet u teleurstellen, geachte lezer, omdat het woord Bereeshiet helemaal niet het gebruikelijke woord is om in het begin te zeggen. Als u denkt dat de Torah bij het begin begint en het een geschiedenisboek is, dan zit u fout. Als u meent dat de Torah een boek met verhalen is, ook dan heeft u het mis.

Spiritueel en materieel

Natuurlijk zijn er in de Torah  veel verhalen, omdat wij aan de hand van deze vertellingen een bepaald idee beter kunnen begrijpen. Deze vertellingen zijn nodig om iets duidelijk te maken of te illustreren.

Wat is de Torah dan wel? Het is onder andere een boek dat G-d aan ons gegeven heeft en dat gevuld is met lessen over hoe we tegelijkertijd boven de wereld en in de wereld kunnen leven. Dit doen wij door de ge- en verboden die in de Torah beschreven staan uit te voeren.

De geboden en verboden zijn allemaal met materie verbonden. Je kunt namelijk geen koe kosher slachten zonder dat er een koe aan te pas komt. Noch kun je een Shabbat-lichtje aansteken zonder olie of was. Door de geboden uit te voeren sla je een brug tussen het spirituele en het materiële. De Torah is een systeem, een gebruiksaanwijzing om de materie te verheffen naar een ander niveau en een andere dimensie. De verhalen helpen ons daarbij.

G-d is de Schepper van hemel en aarde. Hemel betekent ook spirituele wereld en met aarde wordt de materiële wereld bedoeld. Omdat G-d beide geschapen heeft, is Hij ook de Enige die de formule kent om een brug te slaan tussen het aardse en het hemelse waardoor de materie verheven kan worden. Zo worden we geholpen om uit onze dagelijkse sleur te komen en alle materie die wij dag in dag uit gebruiken naar een andere dimensie te verheffen. De formule is het volgen van de Mitswot, de geboden. De ge- en verboden zijn de gebruiksaanwijzing. Elke keer dat je er eentje uitvoert, verhef je het stukje materie waarmee je het gebod uitgevoerd hebt en ook jezelf naar een hoger niveau.

Toen G-d de wereld schiep heeft Hij van spiritualiteit materie gemaakt, een neerwaartse beweging. Wanneer een mens een gebod uitvoert, doet hij het omgekeerde: hij maakt van materie weer spiritualiteit, een opwaartse beweging. Hij brengt zichzelf en de gebruikte materialen terug naar hun bron.

Stel: iemand bakt een lekkere taart om op Shabbat te eten. Hiermee eert hij de Shabbat omdat hij het lekkerste voorbereidt voor deze belangrijke dag. Met dit bakken verheft hij alle ingrediënten van de taart en alle moeite die hij en anderen erin gestoken hebben om deze taart tot stand te laten komen en tot een hoger bestaan te leiden. Van het zaaien en oogsten van de gebruikte tarwe tot de oven en keuken waar het in gebakken is heeft elke afzonderlijke handeling of stap een andere dimensie gekregen omdat die taart gebakken is om er op Shabbat plezier van te hebben en niet zomaar voorbereid is om er egoïstisch van te genieten. 

Gebruiksaanwijzing

Een dier gebruikt de materiële wereld uitsluitend om in zijn behoeftes te voorzien. Dit is zijn instinct en het heeft geen andere mogelijkheid. Een mens kan daarentegen kiezen hoe hij handelt: óf gelijk een dier óf gelijk een schepsel dat naar het evenbeeld van G-d gemaakt is. Een mens heeft de keus, een dier niet. Een mens kan, net zoals een dier, de materiële wereld voor zichzelf gebruiken of hij kan het verheffen door middel van de gebruiksaanwijzing die in de Torah staat. Je kunt bijvoorbeeld je salaris uitsluitend voor jezelf gebruiken, het dier-niveau. Je kunt er ook voor kiezen om 10% van je inkomen weg te geven aan goede doelen,  het mens-niveau.

Je kunt van het sporten een hobby maken dat jouw hele leven gaat beheersen of je kunt het sporten gebruiken om je lichaam gezond te houden.

Wil je een hoger bestaan leiden? Of wil je op het niveau van een dier leven en je tijd besteden om je verlangens en lusten te bevredigen? Kies je ervoor om onder of boven  de wereld te staan? Heeft de materiële wereld grip op jou of ben jij diegene die de touwtjes in handen heeft? Beslis jij hoeveel en hoe vaak jij je smartphone gebruikt of zijn het de hoeveelheid berichtjes per dag die bepalen hoe lang jouw apparaat gebruikt wordt? Gebruik jij je smartphone of word jij door je smartphone gebruikt?

Het geheim zit hem in het eerste woord dat niet per se in het begin betekent. Rashi, een Joodse geleerde uit de 11e eeuw, merkt op dat je dit woord in tweeën kunt splitsen:

> Eerst de בְּ (be) dat een getallenwaarde heeft van twee.
> En vervolgens רֵאשִׁ֖ית (reeshiet) dat het woordje ראש (rosh) in zich heeft dat ‘hoofd’ betekent.  

Terecht merkt Rashi op dat G-d twee doelen heeft, twee hoofdredenen om de wereld te maken: het éne hoofddoel is de Torah en het andere hoofddoel is het Joodse volk. Want zowel de Torah als het Joodse volk worden elders, in Mishlee (8-22) en in Yirmijahoe (2-3), רֵאשִׁ֖ית (reeshiet) genoemd.

Bestuurd vanuit het hoofd

Shabbat Bereeshiet is niet zomaar een Shabbat. Het is de Shabbat waarop we weer opnieuw de Torah beginnen te lezen. Het is niet alleen een aanvang, het is een hoofd, rosh, רֵאש. Het hoofd is niet alleen het begin van het lichaam, maar in het hoofd zetelt de directie van het hele lijf. Alles wat het lichaam doet, wordt vanuit het hoofd bestuurd. Een ander punt is dat het hoofd hoger is dan het lichaam, maar er wel mee verbonden blijft.

Zo ook wordt het hele nieuwe jaar bestuurd vanuit deze Shabbat. In Bereeshiet leren wij om het hoofd boven water te houden, om boven de fysieke wereld te staan, maar er wel mee verbonden te blijven. Bereeshiet heeft een onmisbare les. Een gedachte die wij het hele jaar met ons meedragen, namelijk het feit dat G-d de Schepper is en dat Hij daarom van ons vraagt om ons op een bepaalde manier te gedragen.

Als Schepper is Hij de enige die weet wat goed voor ons is. Vergelijk het met een arts die zijn patiënt een dieet voorschrijft. De patiënt vindt het best lastig maar weet dat de dokter jarenlang gestudeerd heeft en dat hij begrijpt hoe het lichaam werkt. De dokter weet dat het volgen van de restricties nieuwe mogelijkheden aan de patiënt biedt.

G-d weet niet alleen maar hoe ons lichaam in elkaar zit, hij weet ook hoe onze ziel functioneert en hoe ons lichaam, onze ziel, onze emoties en mentale gesteldheid allemaal elkaar beïnvloeden en met elkaar samenwerken. En diezelfde enige G-d, die door en door weet hoe wij in elkaar zitten, simpelweg omdat Hij diegene is die ons gemaakt geeft, geeft ons de gelegenheid om Zijn geboden uit te voeren. Je kunt kiezen om ze lastig te vinden of je kunt ze beschouwen als een mogelijkheid en opening tot een waardevol bestaan. Een restrictie kan als onaangenaam ervaren worden of als een kader waarin nieuwe mogelijkheden kunnen ontstaan. Denk aan een hek dat jou belet om van een brug af te vallen. Het hek is een obstakel om ervoor te zorgen dat je veilig blijft. Echter kan iemand datzelfde hek als vervelend en irritant ervaren. Maar het hek behoedt jou om van de brug af te vallen! 

Presteren

Of neem bijvoorbeeld een echtpaar dat er voor kiest om kinderen te krijgen. Je zou kunnen denken dat de nieuwe ouders hierdoor in hun dagelijks leven belemmerd zullen worden om allerlei leuke dingen te ondernemen. De kinderen gaan hun slaap verstoren, ze gaan hen heel veel geld, tijd en moeite kosten. Ze kunnen door de kinderen niet meer zomaar het huis verlaten en misschien daardoor ook niet of minder werken; er zal eerst een oppas geregeld moeten worden. Om over de tienerjaren maar niet te spreken. En natuurlijk is dat allemaal waar. Maar de kinderen zijn ook onze enige opening naar de toekomst.

Op een gegeven moment zullen we er niet meer zijn en wat dan? De kinderen zorgen ervoor dat alles waar wij voor hebben gestaan voortgezet wordt. Ze erven niet alleen ons geld, ons huis of onze zaak. Ze nemen alles van ons over: ons karakter, onze intelligentie, ons gevoel voor humor. Kortom ons DNA blijft door onze kinderen voortbestaan.

G-d kent niet alleen ons lichaam en onze emoties, maar ook onze ziel en geest. Hij weet precies wat bij ons past. Gelijk een atleet die hoog moet scoren en daar een strikt schema voor volgt, zo volgt een Jood een dagelijks programma om spiritueel hoog te kunnen presteren. Dit principe geldt voor alle geboden en verboden.

Tegenslagen

Maar soms gaat het mis. Je wordt overrompeld door allerlei tegenslagen. Je weg tot Torah en Mitswot wordt versperd en je kunt geen kant op. Je baas geeft je geen vrij om Yom Kipoer te vieren. Of je business of winkel laat het niet toe om op Shabbat de deuren te sluiten. Of misschien is het moeilijk om in de stad waar je woont kosher voedsel te verkrijgen.

En dan komt de Torah ons helemaal aan het begin vertellen dat:
1. De hele wereld is geschapen met twee hoofddoelen, de Torah en het Joodse volk.
2. Het is G-d die de wereld heeft gemaakt en dus ook weet hoe alles in deze wereld werkt.

In Zijn wereld kan het níet zijn dat Hij ons vraagt om iets te doen dat onmogelijk is om uit te voeren. Hoe kun je zeggen dat G-d ons enerzijds gebiedt om iets te doen en anderzijds een wereld maakt waarin het onmogelijk zou zijn om het uit te voeren? Dat kan niet, tenzij je zou beweren dat G-d zich vergist. Echter druist dit dwars in tegen de definitie van G-d, een volmaakte Kracht en Energiebron die de wereld gemaakt heeft en constant in stand houdt.

De wereld is zo gemaakt dat Torah en Mitswot (de geboden) mogelijk zijn. Hoe zit het dan met alle moeilijkheden, onmogelijkheden en struikelblokken? Niet alleen zijn de mitswot mogelijk, maar de materiële wereld faciliteert zelfs het uitvoeren van de ge- en verboden. Soms lijkt het niet zo, maar dat is slechts een illusie. Zodra je doorzet, smelten alle obstakels weg als sneeuw voor de zon. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken dat als je je volledig aan de shabbat wetten gaat houden dat je daar hinder van zal ondervinden:

Ik ga mijn baan kwijtraken als ik niet kom opdagen. Ik word arm als ik kosher ga eten en een mezoeza voor al mijn deuren zou aanschaffen. Werkelijk, denk je dat echt?

Probeer het maar en je zult zien dat op het moment dat je besluit uit te voeren wat G-d je opgedragen heeft, alle belemmeringen zullen verdwijnen. Gelijk het Joodse volk dat bij de Rode Zee stond met een leger van boze Egyptenaren achter zich aan. Ze konden werkelijk geen kant op, maar toch zijn ze voorwaarts gegaan en toen moest G-d de zee wel voor ze splitsen.

Wil jij ook zeeën van problemen zien verdwijnen? Doe wat je moet doen. Kijk in de Torah. Durf voorwaarts te gaan. Laat de wereld jou niet tegenhouden, want de wereld is gemaakt om mee te werken.

Doorzetten

Maar inderdaad, het gebeurt niet vanzelf. En weet je waarom? Omdat zodra je iets probeert te veranderen er altijd weerstand optreedt.  Kijk maar wat er gebeurt als je water probeert te koken. Wat je aan het doen bent is een vloeistof veranderen in stoom. Razendsnel rijst de temperatuur totdat het bijna kookt en het in stoom gaat veranderen. Op het moment dat de verandering van vloeistof tot stoom bijna plaats gaat vinden, rond de 90° ongeveer, is de tegenwerking het grootst. De laatste graden, voordat de 100 bereikt wordt, duren het langst en die maken het meeste kabaal. Het is alsof het water zegt ‘nee, ik wil niet veranderen, ik wil geen stoom worden’.

De tegenstand is het grootst en de wrijving het sterkst wanneer er een verandering gaat plaatsvinden. Zo ook voelen wij altijd wrijving en tegenslag op het moment dat een nieuwe weg wordt ingeslagen.

Wil je vuur, warmte en energie creëren dan zal er wrijving moeten komen. Denk aan een lucifer die je met kracht langs het schuurpapier moet strijken voor je een vlam kan doen ontstaan. 

Wanneer wij de materie op een hoger niveau willen brengen lijkt er van alles niet te kunnen. Dat is echter alleen maar een illusie. Wij worden dagelijks uitgedaagd: ervaren wij de materie als obstakel of zetten we door?

Dit is de les van Bereeshiet, het hoofd, de kerncentrale. Bereeshiet is een kern van energie die wij gedurende het hele jaar nodig hebben en zullen gaan gebruiken; de wetenschap dat G-d de wereld creëert en dat er niets in deze wereld kan bestaan dat in de weg van G-ds wil kan staan.

Shabbat Shalom!

Bracha Heintz

Gebaseerd op lessen en artikelen van Rav YY Jacobson. Laat het mij weten indien U deze artikelen niet wenst te ontvangen. Vragen en kritiek zijn ook zeer welkom!


Helpt u mee om de continuïteit van deze artikelen te waarborgen? Door te sponsoren word je een actieve partner en steun je ook verdere activiteiten! Doneren kan hier op chabadutrecht.nl/doneren.

Beeld: chabad.org

 

 

Wezot Haberacha | Een nieuwe wereld scheppen

Wezot Haberacha | Een nieuwe wereld scheppen

We zitten nu midden in de feestdagen, maar de wereld met al zijn goede en minder leuke kanten bestaat nog steeds. Wat brengt het je? Mooie dingen of ook problemen, wrijvingen, ruzies of zelfs trauma’s? Hoe kunnen we dit aan? Het laatste tekstgedeelte uit de Tora geeft een lichtpuntje en laat zien dat jij en ik bij machte zijn om een nieuwe realiteit voor onszelf te scheppen.

Download hier een printversie van dit artikel (PDF)

‘Het slotstuk bepaalt alles’, vertelt de Talmoed ons in Berachot 12 – 1. Wat spannend, geachte lezer, want we zijn inmiddels gearriveerd bij het laatste deel van de Torah, het allerlaatste gedeelte van het vijfde boek. Wat is de laatste boodschap die de Torah ons meegeeft voordat wij weer van vooraf aan zullen beginnen?

In deze laatste Parasha zegent Moshe, vlak voor zijn overlijden, het Joodse volk. Vervolgens wordt beschreven hoe Moshe de berg Newo beklom om daar zijn ziel aan zijn Schepper terug te geven. De laatste verzen spreken uit hoe fantastisch Moshe was:

‘En er is in Israel nooit een profeet geweest zoals Moshe, die direct met G-d kon communiceren. Voor alle tekens en wonderen die G-d hem gestuurd had om in Egypte te doen, voor Farao en voor al zijn dienaren en voor zijn land. En voor de sterke hand en voor al het grote ontzagwekkende dat Moshe gedaan heeft voor de ogen van heel Israel.’ 
Deuteronomium / Dewariem 34, 10-12

Dit zijn de laatste woorden van de Torah. We zijn natuurlijk het meest nieuwsgierig naar de allerlaatste zin en woorden. Want wat wordt er bedoeld met ‘een sterke hand’? Wat is ‘het ontzagwekkende’ dat Moshe gedaan heeft? Er zijn namelijk zoveel wonderen gebeurd. En wat heeft Moshe gedaan ‘voor de ogen van heel Israel‘?

Gebroken Stenen Tafelen

Rashi, een bekende Frans Joodse geleerde uit de 11e eeuw, helpt ons verder. Hij verwijst ons terug naar Parashat Eekew (Dewariem hoofdstuk 9 vers 17). Daar wordt omschreven hoe Moshe van de berg Sinai afdaalde met de stenen tafelen in zijn handen. Op het moment dat hij het Gouden Kalf zag brak hij  de stenen tafelen.  ‘…en ik heb ze gebroken voor jullie ogen.’ 

De Torah heeft oog voor elk detail. De boodschappen die in de Torah schuilen zijn soms heel subtiel, maar Rashi bemerkte de herhaling ‘voor jullie ogen‘. Wanneer dezelfde uitdrukking op twee verschillende plaatsen voorkomt, bestaat er een verband. De uitdrukking ‘voor jullie ogen’ zien we bij het breken van de tafelen in hoofdstuk 9 en nu weer in het laatste vers van de Torah.

Daarom concludeert Rashi dat beide verzen hetzelfde voorval beschrijven, alhoewel de tafelen niet genoemd worden in het laatste vers van de Torah. ‘De sterke hand’ is de hand van Moshe en ‘het ontzagwekkende voor jullie ogen’ is het breken van de stenen tafelen.

Wat nu? Zou de Torah eindigen met het breken van de stenen tafelen? We eindigen een Parasha toch altijd op een positieve manier? En toch zeker het laatste deel van een heel boek dat tevens het slotstuk is van de hele Torah? Bovendien waren we toch het Joodse volk aan het zegenen en Moshe aan het prijzen hoe uniek en bijzonder hij was en alle fantastische daden die hij verricht had, alle wonderen die via hem in Egypte tot stand waren gekomen…? En dan dit!

Het aanbidden van het Gouden Kalf was echt het dieptepunt van onze geschiedenis. Een duidelijkere afgodsdienst was er niet. Nota bene vlak na de uittocht uit Egypte; nog geen veertig dagen nadat het hele Joodse volk met eigen ogen en oren de verschijning van G-d op de berg Sinai had mogen beleven en de eerste twee  geboden had mogen horen.

Zou de Torah hiermee eindigen? Met een daad van het Joodse volk waar we ons nog steeds voor moeten schamen? Met de boosheid en woede waarmee onze grootste leider de tafelen brak? En dat ook nog in een Parasha vol met zegens en lof voor zowel het Joodse volk als voor Moshe? 

Weloverwogen daad

We moeten concluderen dat het breken van de stenen tafelen kennelijk ook – en voorál – een positief voorval is geweest. Hoe anders kunnen we verklaren dat Moshe ze gebroken heeft? Hoe kunnen we van hem zeggen dat hij impulsief reageerde en is gaan gooien met wat hij in handen had? Hoe kunnen we dit zeggen van Moshe, een voorbeeldfiguur van de eerste orde?

Nee, dames en heren, het breken van de stenen tafelen was een weloverwogen daad van Moshe. Moshe kon namelijk kiezen: óf voor de Torah óf voor het Joodse volk. Hij had de stenen tafelen kunnen bewaren en G-d het Joodse volk laten vernietigen. Dat laatste was G-d sowieso al van plan. G-d heeft na het aanbidden van het Gouden Kalf aan Moshe voorgesteld om het hele Joodse volk te vernietigen en een nieuw volk vanaf Moshe en zijn nazaten te stichten. Maar Moshe wilde daar niets van horen.

Moshe zei tegen G-d dat als Hij het Joodse volk zou vernietigen Hij maar beter Moshes naam uit de Torah kon verwijderen. Moshe, onze trouwe leider, heeft het Joodse volk verdedigd en G-d gesmeekt om het hele volk te vergeven, hetgeen later ook geschiedde. Op het moment dat G-d de stenen tafelen wil behouden en het Joodse volk wil vernietigen zegt Moshe tegen G-d: niets daarvan. Het Joodse volk heeft prioriteit boven de Torah en als er tussen die twee gekozen moet worden dan heeft het Joodse volk voorrang. Nee, zegt Moshe tegen G-d: we gaan geen Joods volk vernietigen. We gaan de stenen tafelen breken. Want wie was er nou eerst? Wat is hoger? En wie krijgt er voorrang?

Het Joodse volk gaat vóór en niet de Torah die door de stenen tafelen vertegenwoordigd wordt. De Torah is het verbond tussen G-d en Zijn volk. Een contract tussen beiden. Maar het Joodse volk bestond éérst, daarna kwam pas de Torah.

Moshe maakte een weloverwogen keuze waardoor het Joodse volk bij het maken van het Gouden Kalf niet in gebreke zou zijn: in plaats van dat het Joodse volk door het dienen van het Gouden Kalf zich schuldig zou hebben gemaakt aan contractbreuk, was het veel verstandiger om het contract te verscheuren en ongeldig te maken. Het is onmogelijk om steen te verscheuren, daarom heeft Moshe de stenen tafelen laten breken. En nu wordt Moshe daarvoor geprezen, voor zijn sterke hand en zijn ontzagwekkende daad in de ogen van heel Israel. Het breken van de stenen tafelen heeft het Joodse volk van de vernietiging gered. En wat kan een Joodse leider nu beter doen dan zijn volk redden? 

Simchat Torah

Wist U dat Wezot Haberacha de enige Parasha in de hele Torah is die niet op Shabbat gelezen wordt? Wanneer wordt het wel gelezen? Op Simchat Torah, het Feest van de Vreugde der Wet. Een dag dat het Joodse volk haar vreugde over de Torah toont door ermee te dansen en te zingen. Het is de dag dat de Torah ons blij maakt. Het is ook de dag dat het Joodse volk de Torah blij maakt.

Men zou zich kunnen afvragen hoe wij de Torah blij kunnen maken en wie zijn wij om dat überhaupt te mogen doen?

In eerste instantie hebben wij de Torah ontvangen. Een ontvanger staat per definitie op een lager niveau dan de gever althans ten aanzien van de gift. In eerste instantie is de gift in handen van de gever en de ontvanger is afhankelijk van de gever om het te krijgen. Dit klinkt misschien heel simpel maar dit detail zal ons verder helpen het geheel te begrijpen. Op het moment dat het Joodse volk de Torah ontving stond de Torah hoger dan de ontvanger, het Joodse volk. Dit gebeurde bij de berg Sinai. Maar dié Torah, die eerste stenen tafelen zijn gebroken. Kennelijk waren ze niet zo volmaakt. Daarna hebben wij een tweede set stenen tafelen ontvangen, maar niet meteen. Eerst moesten wij tot inkeer komen. Toen mocht Moshe nieuwe tafelen houwen, zie Shemot 34-1:

וַיֹּ֤אמֶר ה֙ אֶל־מֹשֶׁ֔ה פְּסָל־לְךָ֛ שְׁנֵֽי־לֻחֹ֥ת אֲבָנִ֖ים כָּרִאשֹׁנִ֑ים וְכָתַבְתִּי֙ עַל־הַלֻּחֹ֔ת אֶת־הַדְּבָרִ֔ים אֲשֶׁ֥ר הָי֛וּ עַל־הַלֻּחֹ֥ת הָרִאשֹׁנִ֖ים אֲשֶׁ֥ר שִׁבַּֽרְתָּ׃

En G-d zei tegen Moshe, houw voor jezelf twee stenen tafelen zoals de eersten, en Ik zal de woorden schrijven die op de eerste stenen waren die jij hebt gebroken.

‘Jij hebt het contract verscheurd , maak jij nu een nieuw contract en dan zal Ik het invullen.’

Opnieuw staat hier een klein woordje waar heel veel achter zit: אשר betekent die, maar אשר betekent ook bevestigen. G-d zei tegen Moshe ‘goed gedaan, dat breken van de tafelen’. Die eerste tafelen waren een cadeau uit de hemel waar het Joodse volk geen moeite voor had gedaan.

Door de tafelen te breken heeft Moshe een heel proces in werking gesteld. Een proces van inkeer en verzoening dat uiteindelijk ertoe geleid heeft dat er opnieuw stenen tafelen kwamen. Deze tweede keer was het echter geen cadeau, maar een respons van G-d jegens het Joodse volk nadat het tot inkeer was gekomen. De tweede tafelen waren ‘verdiend’ en daardoor van een hoger niveau dan de eerste. Omdat deze tweede set het resultaat was van onze inkeer, worden wij nu als katalysator en gever beschouwd en zijn wij diegenen die de Torah blij maken.

Verzoening

G-d gaf de tweede set tafelen aan het Joodse volk op Yom Kipoer, een dag die bij uitstek geschikt is voor verzoening. De verzoening herdenken en herbeleven wij op Yom Kipoer op een serieuze manier. Tijdens Soekot en Simchat Torah vieren wij de verzoening op een vrolijke manier met uitbundig zingen en dansen. Alle energie die in Rosh Hashana en Yom Kipoer verborgen ligt, komt tot uiting tijdens Soekot en Simchat Torah. Wat op een serieuze en diepe wijze tijdens de ontzagwekkende dagen is ervaren komt op een uitbundige en openbare manier naar buiten tijdens Soekot en Simchat Torah. Aan het begin van de maand was de maan bedekt en het licht onzichtbaar, maar de maan was er wel. In het midden van de maand, wanneer Soekot begint is de maan vol en is alle energie zichtbaar.

Je zou je kunnen afvragen waarom Vreugde der Wet niet gevierd wordt op Shawoe-ot, de dag wanneer we de Tien Geboden van G-d hebben ontvangen op de berg Sinai. Natuurlijk zijn we dan blij dat G-d ons dit enorme cadeau heeft gegeven. De vreugde was echter niet compleet. De tafelen werden 40 dagen later op 17 Tamoez gebroken, een dag waarop we tot vandaag de dag vasten.

Yom Kipoer, de dag dat de tweede stenen tafelen werden ontvangen vormt juist het hoogtepunt van de vreugde van de  Torah. Op Yom Kipoer herbeleven wij elk jaar onze verzoening met G-d. Wij zijn een heel etmaal bezig om onze relatie met Hem te verbeteren en te verhogen en daarmee iets aan G-d te geven dat Hij zelf niet bezit, namelijk onze inkeer. Inkeer is een goedje dat G-d zelf onmogelijk kan bezitten omdat Hij per definitie volmaakt is en nooit iets fouts doet. En dus zijn de rollen omgekeerd. Op Yom Kipoer zijn wij de gever en G-d de ontvanger van dit sublieme cadeau dat inkeer heet. De relatie met G-d is  bijzonder omdat Hij ons in zijn volmaaktheid toelaat om Hem iets te geven dat Hij niet bezit en niet kan bezitten. En deze relatie wordt op Yom Kipoer, ‘inkeerdag’, nog groter. Het plezier om te geven is in een relatie enorm. Het is een reden om te vieren. Vanwege het serieuze karakter van Yom Kipoer vieren we pas enkele dagen later deze bijzondere relatie tussen mens en G-d. Dit gebeurt tijdens het Loofhuttenfeest met als slot Simchat Torah.

‘De Torah maakt ons blij’ is van toepassing op de eerste gratis verkregen tafelen.

‘Wij maken de Torah blij’ is van toepassing op de tweede tafelen waar we hard voor gewerkt hebben.  

Aanwezigheid

Zo eindigen de vijf boeken van de Torah: met het prijzen van het Joodse volk dat hard gewerkt heeft om de relatie met G-d weer te herstellen en met het prijzen van Moshe die dat allemaal in werking heeft weten te stellen door het breken van de eerste stenen tafelen.

Wat we vooral als les mee kunnen nemen uit de laatste woorden van de Torah, die op de laatste dag van een hele reeks feestdagen gelezen worden, is het volgende: Wees je ervan bewust dat jij bij machte bent om een nieuwe wereld te scheppen.

Want de feestdagen zullen binnenkort voorbij zijn. We zullen weer het dagelijkse, gewone leven ingaan. De wereld met al zijn goede en minder leuke kanten komt ons weer tegemoet. Problemen, wrijvingen, ruzies en soms zelfs trauma’s kunnen ons doen schrikken. We kunnen ons afvragen of we dit allemaal wel aankunnen. We zoeken inspiratie, kracht en potentieel en toch, op één of andere manier, zien we niet altijd dat ene lichtpuntje.

De laatste boodschap van de Torah is: goed gedaan Moshe! Mooie zet, dat breken van die stenen tafelen.

Met andere woorden: schrik niet van tegenslag, moeilijkheden en problemen.
Integendeel! Maak er gebruik van. Verzamel de brokken in je leven en keer de dieptepunten om. Creëer voor jezelf nieuwe tafelen. Wees je ervan bewust dat jij bij machte bent om een nieuwe wereld te scheppen.

G-d heeft ons met de muren van de loofhut met liefde omarmd. G-d en het Joodse volk zijn één. Net zoals G-d een wereld heeft geschapen waar Hij zichzelf in heeft verborgen, zo zijn wij in staat om het proces om te keren door een wereld te creëren waarin G-d zichtbaar is. Dit doen wij door Zijn wil uit te voeren waardoor G-d geopenbaard wordt. 

Daarom is het dat, zodra wij klaar zijn op Simchat Torah met het lezen van Zot Haberacha, de laatste Parasha van het vijfde boek, wij enkele minuten later, gelijk weer opnieuw beginnen met het eerste stukje te lezen van het eerste boek, het verhaal van de schepping, Genesis 1.

Hier zien wij dat G-d een wereld heeft gemaakt. Maar omdat wij één zijn met G-d zijn wij ook in staat om een wereld te creëren, een andere wereld. Een wereld waarin tegenslag geen eindpunt is maar als springplank fungeert voor nieuwe stenen tafelen. Een wereld waarin gebroken stukken veranderd worden in het hernieuwen en verfrissen van oude relaties. 

Chag Sameach!

Bracha Heintz

> Lees hier aanvullende informatie in Parsashat Eekew, waar de zin ‘voor jullie ogen’ ook besproken wordt.

Gebaseerd op lessen en artikelen van Rav YY Jacobson. Laat het mij weten indien U deze artikelen niet wenst te ontvangen. Vragen en kritiek zijn ook zeer welkom!


Helpt u mee om de continuïteit van deze artikelen te waarborgen? Door te sponsoren word je een actieve partner en steun je ook verdere activiteiten! Doneren kan hier op chabadutrecht.nl/doneren.

Speciale dank voor de opmaak en correcties door Rianne Meyer, Sonja Tamam en Devorah v.d. Heiden.

 

Even voorstellen

Samen al meer dan 30 jaar in Utrecht aan het werk: rabbijn & rebbeztin Heintz! Lees meer..

Vrienden Joods Utrecht

Poerim | Vasten bij oorlog

Tijdens het Poerim gebeuren moest het Joodse volk zich op 13 Adar verdedigen tegen de antisemitische Perzen, die toestemming hadden gekregen van Koning Achashwerosh om hen te vermoorden.>> Lees hier verder!

Klik hier om wekelijks per WhatsApp een artikel te ontvangen!

Poerim 2024

En zo hebben wij Poerim in Utrecht gevierd.
Op één of andere manier is het gelukt om de simcha van Poerim met de situatie in Israël te combineren.  >> Lees hier verder!

Poerim| Koningin Esther en president Zelensky

Koningin Esther toonde kracht. Ze was maar een verlegen meisje, een wees van zowel haar vader als haar moeder. Mordechai had haar in huis genomen en opgevoed en de Megila vertelt ons dat zij alles deed wat hij haar vroeg. >> Lees hier verder!

Klik hier om wekelijks per WhatsApp een artikel te ontvangen!

Poerim | Alles op z’n tijd

Wat vreemd dat Mordechai niet gelijk beloond werd nadat hij het leven van koning Achashwerosh had gered. Maar Mordechai had geduld en het volste vertrouwen dat er overal een reden voor was. >>Lees hier verder!

Klik hier om wekelijks per WhatsApp een artikel te ontvangen!

🕯️🕯️ Shabaton Utrecht🍷🥖

🎥 Masterclass Joods Monument

Op deze bijzondere locatie in Utrecht vertelt Bracha Heintz over de Joodse geschiedenis van Utrecht en blies Rabbijn Heintz op de sjofar. Bekijk ook de bijdragen van Wim Rietkerk en kunstenaar Amiran Djanashvili. Meer foto’s hier.