Tag: Pesach

Pesach | De komst van Mashiach

Pesach | De komst van Mashiach

Wanneer komt Mashiach? Wanneer is de tijd rijp voor zijn komst? Als iemand uit de 19de eeuw plotseling in de 21ste eeuw zou belanden, dan zou hij ervan overtuigd zijn dat Mashiach er al was. Alle technische ontwikkelingen zijn er klaar voor. Toch zal de komst van Mashiach niet ineens gebeuren. Het is een geleidelijk proces, waarbij ieder mens een essentiële rol speelt. Doe jij ook mee? 

Download hier een printversie van dit artikel (PDF)

Aan het einde van de achttiende eeuw verhuisde Rav Mendel Horodok van Wit-Rusland naar Israel. Eén of andere gek besloot in die tijd de Olijfberg in Jerushalayim? te beklimmen om daar op een sjofar te gaan blazen. Al gauw gingen de geruchten rond dat Mashiach gearriveerd was, aangezien zijn komst door het blazen op een sjofar aangekondigd zou worden. Toch twijfelde men. Voor de zekerheid ging men Reb Mendel Horodok raadplegen. Om de vraag te beantwoorden opende hij zijn raam, snoof de buitenlucht en concludeerde dat het vals alarm was.

Wat knap van deze rabbijn dat hij dat wist! Resteert nog de vraag waarom hij de buitenlucht moest inademen. Kon hij zijn conclusie niet binnenshuis trekken?

Echt vrij

Pesach duurt 8 dagen. De eerste twee dagen zijn feestdagen waarop wij de uittocht uit Egypte gedenken. Daarna komen er 4 tussen-dagen, gevolgd door de laatste twee dagen Pesach waarop wij de splitsing van de zee en tevens de toekomstige verlossing vieren.

Nadat het Joodse volk de zee was overgestoken, keerde het water weer terug en verdronken de Egyptenaren die de Joden achterna waren gegaan. Pas op dat moment voelde het Joodse volk zich echt vrij. Daarvoor heerste nog altijd de angst dat de Egyptenaren hen zouden achtervolgen en hen weer tot slaven zouden maken. Maar nu de Egyptenaren verdronken waren, was hun verlossing compleet. Uit blijdschap zongen zij een lied (Shemot 15-1)

אָז יָשִׁיר־מֹשֶׁה וּבְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת־הַשִּׁירָה הַזֹּאת לַיהוָה וַיֹּאמְרוּ לֵאמֹר אָשִׁירָה לַיהוָה כִּי־גָאֹה גָּאָה סוּס וְרֹכְבוֹ רָמָה בַיָּם׃

Toen zullen Moshe en de kinderen van Israël dit lied voor G-d zingen, zeggende ik zal zingen voor G-d want Hij is enorm hoog, paard en zijn wagen (van de Egyptenaren) heeft Hij in de zee gegooid.

Het is vaak lastig om een vers te vertalen en ook hier zien wij iets dat grammaticaal niet klopt. ‘Toen‘ past niet bij de toekomstige tijd van ‘zullen zingen‘. Normaal zou zijn om te zeggen, ‘toen zong hij’ en niet ‘toen zal hij zingen’. En zoals altijd, als er in de tekst iets vreemds staat, is het een indicatie dat we verder en dieper moeten zoeken naar een betekenis die vaak net iets verder gaat dan de letterlijke vertaling.

Maschiach

De boodschap van de ‘grammaticale fout’ is als volgt: Toen heeft Moshe gezongen en in de toekomst zal hij ook zingen. Wanneer zal dit gaan gebeuren? Moshe leeft al meer dan drie millennia niet meer! Wij kunnen niet anders concluderen dan dat Moshe ooit terug zal komen. Hij, samen met het hele Joodse volk, zal ooit herleven en zingen. De doden zullen herrijzen en het bewijs hiervoor is in dit stukje van de Torah te vinden. Dit is de toekomstige tijd waar wij allemaal op wachten. Een tijd dat er een gezalfde koning over de hele wereld zal heersen. Het woord Mashiach betekent gezalfd. Wanneer hij zich zal openbaren zal G-ds eenheid zo vanzelfsprekend zijn dat niemand meer zal twijfelen over de oorsprong van de schepping, de Torah of het Joodse volk.

De Rambam (1138 – 1204) helpt ons om te begrijpen wie Mashiach is en hoe de wereld eruit zal zien na zijn komst. Volgens zijn wetboek zal Mashiach een koning zijn die aan alle Joden Torah zal leren, die hen uit de hele wereld zal verzamelen en naar Israel zal brengen en die de derde, eeuwige tempel, in Yerushalayim zal bouwen.

Maar wanneer komt hij? In elke generatie is er iemand die Mashiach kan zijn. Het ligt dus niet aan wie hij zou kunnen zijn dat hij zich nog niet geopenbaard heeft. Wat zal dan wel de komst van Mashiach teweegbrengen?

De tijd moet er rijp voor zijn. De wereld dient zich klaar te maken. De mensen moeten zich voorbereiden. Wij kunnen de tijd en de sfeer van Mashiach verwezenlijken en dan zal hij zich vanzelf openbaren. Mashiach is geen plotselinge verandering maar een geleidelijk proces, waarin de mens een essentiële rol speelt.

Bevrijding realiseren

Wat wordt er van ons verwacht? Moeten wij wonderen gaan verrichten? Gaan we Moeder Natuur veranderen? Wat gaat er anders zijn als Mashiach er is? Het antwoord is simpel: het is de א (Alef), de eerste letter van het Alfabet. Kijk maar: ballingschap in het Hebreeuws is גולה (gola) en bevrijding is גאולה (ge-oela).

Wat is het verschil in het Hebreeuws tussen ‘gola’ en ‘ge-oela’? Beide woorden hebben precies dezelfde Hebreeuwse letters, op één na, de א alef. Die zit niet in het woord ‘gola’, ballingschap maar wel in het woord ‘ge-oela’, bevrijding. Nu hebben de Hebreeuwse letters allemaal een betekenis, maar ze hebben ook nog een getalswaarde. De missende א Alef is het teken voor het cijfer 1 en het woord Alef betekent baas.

U heeft het al geraden. Het verschil tussen ballingschap en bevrijding, tussen vóór Mashiach en ná Mashiach zit hem in de Baas van de wereld, diegene die 1 is.

Als jij en ik erin slagen om het G-ddelijke, de א alef in alles te ontdekken, dan hebben wij Mashiach gevonden en daardoor voortgebracht. Dan hebben wij onze eigen bevrijding gerealiseerd. Als je bijvoorbeeld G-d bedankt voordat je een stukje appel in je mond stopt, dan heb je het G-dodelijke, dat in de appel verstopt was, geopenbaard.

Vonkje

Elk schepsel bestaat enkel omdat G-d er constante levenskracht in pompt. Anders zou het subiet terugkeren naar het niets, zoals het was vóór de zesdaagse schepping. Die G-ddelijke energie, die levenskracht zit in elk schepsel verborgen anders zou het niet kunnen bestaan. Op het moment dat je een stukje materie gebruikt zoals G-d het in de gebruiksaanwijzing (de Torah) heeft voorgeschreven, ben jij diegene die de verborgen G-ddelijke energie bevrijd heeft. Je hebt de Alef eruit gehaald en bevrijd. Daarmee heb jij een mini-Mashiach-situatie gecreëerd. Hoe meer Mashiach-momenten je bij elkaar optelt hoe sterker het tijdperk van Mashiach de realiteit wordt. Het is een ontwikkeling die al duizenden jaren gaande is, die wij zelf in de hand hebben en die bijna voltooid is. Elk Mashiach-moment dat jij of ik in de wereld lanceer(t) zou maar net het laatste vonkje kunnen zijn dat het tijdperk van Mashiach in zal luiden.

Ben je vandaag aardig geweest tegen je collega’s, je medeleerlingen of de buschauffeur? Dan heb je in deze ontmoetingen een G-ddelijk vonkje aangestoken. Heb je je even weten te beheersen? Elk moment van de dag en elke gelegenheid, hoe klein of onbelangrijk het maar lijkt te zijn, kan een gigantische stap zijn naar de komst van Mashiach, een utopie, waar wij allemaal op zitten te wachten.

Als professor kun je de grootste ontdekkingen doen in het laboratorium van een ziekenhuis. Daarmee duw je de wetenschap een heel stuk naar voren en help je talloze mensen. Ook draag je bij aan de ontwikkeling van de wetenschap. Maar als die professor thuiskomt, is hij dan wel aardig tegen zijn echtgenote? Heeft hij tijd vrijgemaakt voor zijn kinderen? Heeft hij minstens tien procent van zijn salaris aan tsedaka gegeven?

Zo kun je in al je materiële en emotionele zaken een G-dddelijk vonkje ontdekken en openbaren. Dan heb je jezelf en de materie bevrijd van een sluier. Deze bedekking die op jezelf en de materie ligt is de valse veronderstelling die een mens doet geloven dat de wereld op zichzelf zou kunnen bestaan, ontwricht van zijn Bron en zijn Schepper.

Open raam

De wereld is eigenlijk een hele grote schijn, een leugen en een droom. De waarheid in de wereld is niet de materiële wereld die je kunt waarnemen. Wat je ziet is alleen een omhulsel, een verpakking. Als je een cadeau krijgt, loop je dan met het cadeaupapier weg en laat je het cadeau staan? De levenskracht en spirituele energie die constant in elk schepsel verborgen zit, dat is de ware wereld. De wetenschap is er ook al achter gekomen: alle materie is energie. Het is aan ons om die verborgen kracht te ontdekken waardoor de materie van zijn sluier en leugen wordt bevrijd.

G-d heeft Zijn energie zo goed verstopt dat iemand met behulp van diezelfde energie kan roepen dat hij niet in G-d gelooft.

Reb Mendel Horodok had zichzelf al bevrijd van alle sluiers en belemmeringen. Hij was noch een slaaf van de Egyptenaren (of welk ander volk of individu dan ook) noch een slaaf van zijn eigen gewoontes en manieren. Hij had voor zichzelf en om zich heen alle G-ddelijke energie weten te openbaren. Bij hem thuis was Mashiach er al! Vandaar dat hij het raam opendeed om te testen of de geest van Mashiach ook in de buitenwereld gevoeld kon worden.

Verborgen wereld

De eerste dagen van Pesach herdenken en herbeleven wij de uittocht uit Egypte. Een week na de bevrijding (de laatste twee dagen van Pesach) bevond het Joodse volk zich in een zeer benarde situatie. Achter hen aan rende een leger van Egyptenaren die zijn slaven terug kwam halen…voor hen lag er een ondoordringbare zee. Hoe verder? Een gesplitste zee bood de oplossing!

Bij de splitsing van het water kwam ineens een hele verborgen wereld bloot. Terwijl het Joodse volk de zee doorkruiste, kon het even kijken en een heel leven aanschouwen dat normaal onder het water verstopt ligt. Door de muren van water konden ze alles zien. Het was een moment waarop de wereld op z’n kop stond. Een vermenging was gaande van de verborgen wereld met de zichtbare wereld, van de tegenwoordige tijd met de toekomstige tijd: ‘Toen zal Moshe en de kinderen van Israel zingen”.

Meer dan 3330 jaar zijn voorbijgegaan. Zoals de Zohar het voorspeld heeft zijn de bronnen van kennis opengebarsten in de zesde eeuw van het zesde millennium.

Inderdaad in de achttiende eeuw van de gewone jaartelling begon de industriële revolutie in Engeland en werden tegelijkertijd nieuwe bronnen in de Torah door de Baal Shem Tov geopenbaard.

Al deze vernieuwingen bereiden ons voor op de komst van Mashiach. De geleerden profeteerden er al honderden jaren geleden over: hoe het Joodse volk op wolken naar Israel teruggebracht zal worden (vliegtuigen?) hoe lekkernijen volop beschikbaar zullen zijn (de supermarkt?) hoe Mashiach het hele Joodse volk zal onderwijzen (internet?)

Als iemand uit de 19de eeuw plotseling in de 21ste eeuw zou belanden, dan zou hij ervan overtuigd zijn dat Mashiach er al was. De technische ontwikkelingen zijn er klaar voor… wij ook!

Bracha Heintz
www.chabadutrecht.nl

 

Help jij mee om de continuïteit van deze artikelen te waarborgen? Door te sponsoren word je een actieve partner en steun je ook verdere activiteiten! Doneren kan hier op chabadutrecht.nl/doneren.

 

Beeld: chabad.org

Pesach | Ontdek de vier vragen in jezelf

Pesach | Ontdek de vier vragen in jezelf

Het magische getal van Pesach is vier. We drinken vier bekers wijn, stellen vier vragen en verwelkomen vier verschillende types kinderen aan tafel. Deze vier kinderen en hun vragen staan voor vier geluiden die wij allemaal in ons eigen hart tegenkomen: een les van hoge klasse!
 
 
Met Pesach drinken we vier bekers wijn, stellen we de vier Ma Nishtana-vragen en hebben we vier kinderen aan tafel:
Eén (echad) is wijs.
Eén gedraagt zich slecht.
Eén is onschuldig.
En één die niet weet wat hij vragen moet.
 
De twee avonden van Pesach zijn bestemd voor communicatie. Het is gelegenheid in het jaar dat papa’s het Jodendom aan hun kinderen overdragen. Niet alleen met woorden en uitleg, maar met een hele theatrale show die live door iedereen gespeeld wordt. Op een bepaalde volgorde (seder=volgorde) wordt er een 15-stappenplan uitgevoerd, compleet met geluidseffecten: stromend bloed, kwakende kikkers, vallende hagel, sissende sprinkhanen en dit alles gemengd met onze traditionele Pesach liederen, uitleg en beleving.

Passende antwoorden 

Met wie communiceren wij?
Met vier verschillende types, de vier zonen. De Hagada leert ons om iedereen te benaderen zoals hij is: ieder kind krijgt een antwoord dat bij hem past. Maar waarom staat er steeds vóór elke zoon het woord ‘één’? Waarom niet alle vier kinderen achter elkaar benoemen? Waarom staat er niet: De Torah spreekt over vier zonen: de wijze, de slechterik, de naïeveling en de onschuldige. Maar zo staat het er niet. Kijk maar: ‘Eén is wijs, één is slecht, één is onschuldig en één die geen vraag kan stellen’ En waar halen onze geleerden deze vier zonen überhaupt vandaan?
 
Op vier verschillende plaatsen in de Torah gebiedt G-d ons om de geschiedenis van de uittocht uit Egypte aan onze zoon te vertellen. Vier keer hetzelfde? ‘Nee’, concluderen onze geleerden. Als het vier keer genoemd wordt, zitten er vier verschillende gedachtes achter. Dit zijn de vier verschillende zonen en natuurlijk ook de vijfde die nergens genoemd wordt omdat hij helaas afwezig is.

Vier in één

Het volgen van het stappenplan kan nu beginnen, mits je elk type benadert op een manier die hem aanspreekt. De Hagada helpt ons verder en biedt kant-en-klare antwoorden en oplossingen. Een les in pedagogiek van de hoogste klasse, direct uit de Torah gehaald! Maar de herhaling van het woordje één blijft verbazen. De achterliggende gedachte is dat alle vier, hoe verschillend dan ook en hoe tegenstrijdig dan ook, eigenlijk één zijn. Wij zijn namelijk zelf die ene persoon en in onszelf schuilen vier zonen, vier types met elk een vraag. De Hagada geeft ons vier antwoorden.
 
Niet alleen hebben onze kinderen vragen over, bezwaren tegen, moeilijkheden met en kritiek op het Jodendom. Die hebben wij zelf natuurlijk ook. Soms één soort vraag, soms twee, soms drie of vier…
 

Vraag 1: waarom zoveel verschillende wetten?

Het wijze kind, d.w.z. het wijze aspect in ons, stelt de eerste vraag: “Waarom hebben wij eigenlijk zoveel verschillende wetten: Edoet (de begrijpelijke regels), choekim (de onbegrijpelijke regels) en mishpatiem (de civiele regels)?” De redenen voor civiele regels en begrijpelijke regels zijn logisch, maar hoe zit het met die onbegrijpelijke regels? Daar hebben we moeite mee. Daar kunnen we met ons verstand niet bij. Die willen wij niet uitvoeren! We zitten vast, we zijn geblokkeerd. Deze regels zijn niet leuk en ze hebben geen smaak, net als een matsa die ook geen smaak heeft. We protesteren.
 
De Hagada vertelt ons om de wijze als volgt te beantwoorden:
 
‘We eten geen toetje na de Afikoman, dat laatste stukje matsa dat aan het einde van de maaltijd gegeten wordt.’ De smaakloze matsa is wat in onze mond zal blijven voor de rest van de avond om ons te vertellen dat smaakloze dingen juist meer smaak hebben. Waarom? In het Hebreeuws betekent het woord ‘ta’am‘, zowel smaak alsook uitleg. Het gaat hier dus over de smaak van de matsa maar ook over de reden voor het eten van de Matsa of het doen van de Mitswa. Als wij alle regels zouden begrijpen dan zouden wij heel veel missen. Het is net als een kind dat rekenen gaat leren met een wiskunde professor. Het kind zal maar heel weinig aan dit lesje hebben, aangezien een wiskunde professor zijn gigantische kennis nooit aan een kleuter kan doorgeven. Uiteindelijk mist het kind alles. Hoe groot het verschil ook is tussen een kleuter en een wiskunde professor, het verschil tussen ons en G-d is nog vele malen groter en eigenlijk oneindig. Het verschil tussen welk cijfer dan ook en het oneindige is oneindig. Vraag dat maar aan je wiskunde professor! Wij kunnen het oneindige nooit en te nimmer vatten. Hoe kunnen wij met onze hersens, die G-d gemaakt heeft, G-d begrijpen? Hoe kan een computer de programmeur begrijpen?
 
Om de regels te kunnen begrijpen, moet G-d ze voor ons heel erg naar beneden brengen. Zo laag zelfs dat ons menselijk begrensde intellect ze kan vatten. Maar G-d heeft nog vele andere aspecten die zo hoog zijn dat ze hier niet op papier gezet kunnen worden, niet uitgesproken of geschreven noch uitgelegd kunnen worden. Het niveau is zo hoog dat het in deze wereld niet past.
 
Door de onbegrijpelijke geboden uit te voeren, verbinden wij ons met een deel van G-d dat te hoog is om door ons gevat te worden. We verbinden ons met een niveau dat zo verheven is dat we het niet kunnen begrijpen of bewust kunnen waarderen. Het is een smaak die wij niet kunnen proeven maar die des te hoger is. Het smakeloze matsa-toetje is geen nadeel, in tegendeel, het is een gelegenheid om op een hoger niveau te komen.

Vraag 2: waar zijn jullie mee bezig?

In ieder van ons schuilt ook een slechterik. Die heeft ook een vraag: ‘Waar zijn jullie (niet wij) vanavond toch mee bezig? Wat maakt dit allemaal uit? Denk je echt dat G-d zich over ons bekommert? Heb je ooit de aardbol vanuit de hemel gezien? Het is maar een heel klein balletje. We zijn nog geen vlekje in de kosmos.’
 
Hoe richt je je tot dit cynische aspect van jezelf? Dit stemmetje dat alsmaar zegt dat je niets waard bent en dat het allemaal niets uitmaakt!
 
De Hagada geeft raad en antwoordt: ‘Maak de tanden stom.’ Maak je geen overdreven zorgen over alles wat het depressieve aspect in onszelf verzint. Hij roept veel maar de soep wordt nooit zo heet gegeten als zij wordt opgediend. Waarschijnlijk voelt deze arme ziel, dit tweede kind, zich buitengesloten en heeft daardoor besloten om afstand te nemen. Betrek hem er weer bij en maak hem attent op het feit dat elk detail van belang is. Ook al zijn we maar een knikker in de kosmos, door het uitvoeren van de geboden bereiken wij een niveau waar zelfs de engelen in de hogere sferen niet bij kunnen.
Sinds wij bij de berg Sinai de Torah hebben ontvangen telt iedereen die daar stond mee, jij en ik ook. Niet zoals in Egypte, toen 80% van het Joodse volk te cynisch was en niet in de verlossing geloofde. Deze lui hadden geen vertrouwen en weigerden om de Egyptische slavernij te verlaten. Ze deden niet mee aan de uittocht en bleven in Egypte achter. Echter, vertelt de hagada ons, wanneer Mashiach zich zal openbaren, zal het hele Joodse volk zonder uitzondering verlost worden. 
 
De derde zoon is de Tam, de naïeve zoon. Maar Tam betekent ook volmaakt en compleet. Dat is het deel van ons dat denkt alles te kunnen en alles te hebben. Hem maken we attent op het feit dat het G-d is die ons uit Egypte heeft gehaald en niet wijzelf.
 
Ten slotte is er ook een deel van ons dat niet weet welke vraag we moeten stellen: zoon nummer vier. Iets weten betekent dat je jezelf ermee verbindt. Maar dit stemmetje zegt dat het hem niets kan schelen. Apathie en onverschilligheid zijn lastig. De Hagada weet hier ook raad mee en vertelt ons: ‘Jij moet beginnen met contact te zoeken (את פתח לו = at petach lo).’ Open je hart, geef hem warmte en je zult automatisch respons krijgen. Wanneer je anderen en jezelf met liefde benadert is er geen ruimte meer voor onverschilligheid.
 
Tot zover de vier zonen – stemmetjes en vragen – in je hart en ziel. De Hagada begeleidt je hierin en geeft je een psychologische les van het hoogste niveau. Een les die rechtstreeks uit de Torah gehaald is en jou leert hoe je met anderen maar ook met jezelf om kunt gaan! Een ‘nieuwe’ manier om je eigen grenzen te doorbreken. Niet alleen met Pesach maar het hele jaar door.
 
Succes ermee en geniet nog lang na van de ‘smakeloze’ matses!
 
Pesach Kasher we Sameach!
Bracha Heintz
Gebaseerd op een les van Rav YY Jacobson en de Sefat Emet.
 
Beeld: chabad.org
 
 
Pesach | Vrijheidsenergie

Pesach | Vrijheidsenergie

Op Pesach worden we van boven geholpen om onszelf los te maken van alles dat ons weerhoudt om vrij te zijn. Gedurende deze bijzondere dagen komt er kennelijk heel veel vrijheids-energie de wereld in. Vandaar dat 15-22 Nissan, de data dat wij Pesach vieren, uitermate geschikt waren voor het Joodse volk om in het jaar 2448 uit Egypte te trekken.

Download hier een printversie (PDF)

Elk jaar komt er met Pesach heel veel vrijheids-energie in de wereld vrij. Het is aan ons om deze vrijheidsgolven op te vangen en ermee aan de slag te gaan. Want ook wij hebben recht op vrijheid. Vrijheid van allerlei gewoontes en patronen die ons gevangen houden, of vrijheid van wat anderen over ons denken.

Kostbare vrijheid

Op Pesach worden we van Boven geholpen om onszelf los te maken van alles wat ons weerhoudt om vrij te zijn. Er wordt tijdens deze dagen extra vrijheids-energie de wereld ingeblazen zodat wij kunnen doen wat wij willen en niet wat onze buurman wenst of wat de reclamebordjes gebieden, enzovoort. Vrij om niet afhankelijk te zijn van opmerkingen van anderen en van wat onze collega’s en baas van ons denken.

Pesach was niet een eenmalige gebeurtenis die wij jaarlijks herdenken. Het is een happening die zich jaarlijks herhaalt. Door Pesach te vieren, matsa te eten en over de uittocht uit Egypte te vertellen, geven we aan onszelf een signaal af om vrijheid te koesteren, te vieren en te herbeleven.

Wij benadrukken onze solidariteit met elkaar. Wij gaan niet gebukt onder negatieve krachten. We laten ons niet door antisemitisme ontmoedigen. Wij hebben een missie, een doel, dat wij tot het einde zullen volbrengen. Wij schamen ons niet en durven te zijn wie wij werkelijk zijn. Samen brengen wij onze persoonlijke en collectieve kracht naar een hoger niveau.

Reist (rijst) U ook mee?

Bracha Heintz

Klik hier om wekelijks per WhatsApp een artikel te ontvangen!

Help jij mee om de continuïteit van deze artikelen te waarborgen? Door te sponsoren word je een actieve partner en steun je ook verdere activiteiten! Doneren kan hier op chabadutrecht.nl/doneren.