Toe Bishwat: meer dan het minimum
Tijdens het nieuwjaarsfeest van de bomen genieten we heel bewust van de rijkdom vruchten. Granen zijn basisvoeding, vruchten laten je genieten. Waar bestaat jouw dieet uit?
Download hier een printversie van dit artikel
Aan het begin van Traktaat Rosh Hashana, spreekt de Talmoed over vier verschillende nieuwjaren.
1) 1 Niesan, het Nieuwjaar voor koningen en feestdagen.
2) 1 Eloel, het Nieuwjaar voor de dieren.
3) 1 Tishrie, het Nieuwjaar voor de jaartelling.
4) 1 of 15 Shewat, het Nieuwjaar van de bomen.
Over het laatste gaat dit schrijven, het Nieuwjaarsfeest van de bomen dat op 15 (ט’ו=toe) . Shewat valt.
Toe Bishwat wordt gevierd o.a. door het eten van verschillende soorten vruchten – in het bijzonder vruchten waarvoor het land Israël geprezen wordt zoals er staat, ‘Een land van tarwe en gerst en wijnstokken, vijgen en granaatappelbomen, olijfbomen en dadelhoning.’
In dit vers zien wij dat Israël met vruchten alsook met granen geprezen wordt. Op Toe Bishwat concentreren wij ons alleen op boomvruchten, terwijl wij het nieuwjaarsfeest voor de granen (bijvoorbeeld tarwe en gerst) op 1 Tishrie vieren.
Vruchten en granen verschillen van elkaar in twee opzichten:
- Om graan te zaaien, moeten graankorrels in de grond gebracht worden. Het eindproduct is meer graankorrels. Daarentegen als men vruchtbomen wenst te verbouwen moeten er ook zaadjes in de grond geplant worden. Maar nu komt het verschil: bij het zaaien van vruchtenzaadjes oogst men veel meer dan zaadjes. Men stopt slechts een klein zaadje in de grond en er groeit een gigantische boom uit met heerlijke sappige vruchten. Elke individuele vrucht is veel groter en veel meer waard dan dat kleine oorspronkelijke zaadje.
- Graan is basisvoeding, ‘ons dagelijks brood’. Terwijl vrucht een ‘genotsmiddel’ is en voor ons dieet niet strikt noodzakelijk.
Onze beleving van het Jodendom, kan met graan of met vruchten vergeleken worden. Sommigen van ons kiezen voor de basisvoeding, het graan van het Jodendom, het dagelijks minimum vereiste van de Joodse beleving. Hierdoor heeft men weliswaar de noodzakelijke minimale dagelijkse spirituele calorieën en energie van het Jodendom tot zich genomen, maar men laat de mogelijkheid om van het Jodendom te genieten links liggen.
Maar als men van het Jodendom wil genieten, dan is het dagelijks minimum vereiste niet voldoende. Als men werkelijk leeft met het Jodendom en daardoor er ook van geniet zal men daardoor ook veel meer oogsten dan men gezaaid heeft.
Met wensen voor een vruchtbare, plezierige Toe Bishwat,
Rabbijn A.L. Heintz
Helpt u mee om de continuïteit van deze artikelen te waarborgen? Door te sponsoren word je een actieve partner en steun je ook verdere activiteiten! Doneren kan hier op chabadutrecht.nl/doneren.
Beeld: chabad.org
Tijdens het Poerim gebeuren moest het Joodse volk zich op 13 Adar verdedigen tegen de antisemitische Perzen, die toestemming hadden gekregen van Koning Achashwerosh om hen te vermoorden.
Koningin Esther toonde kracht. Ze was maar een verlegen meisje, een wees van zowel haar vader als haar moeder. Mordechai had haar in huis genomen en opgevoed en de Megila vertelt ons dat zij alles deed wat hij haar vroeg. 
Wat vreemd dat Mordechai niet gelijk beloond werd nadat hij het leven van koning Achashwerosh had gered. Maar Mordechai had geduld en het volste vertrouwen dat er overal een reden voor was. >>
